-
1 oko
1.2) architwole \oko Ochsenauge ntw oczach prawa aus juristischer Sichttraktować kogoś/coś z przymrużeniem oka jdn/etw nicht ganz ernst nehmenna pierwszy rzut oka auf den ersten Blickw cztery oczy unter vier Augenmieć dobre \oko gute Augen habenna piękne oczy um schöner blauer Augen willencieszyć \oko Augenweide seindwoi mi się w oczach ich sehe doppeltiść, gdzie oczy poniosą ins Blaue [hinein] gehen ( fam)kłamać w żywe oczy ins Gesicht lügenmieć kogoś/coś na oku jdn/etw im Auge behalten [ lub haben]mieć kogoś/coś przed oczami jdn/etw vor den Augen habenmieć \oko na kogoś/coś auf jdn/etw ein Auge habenotworzyć komuś oczy na coś jdm die Augen für etw +akk öffnenźle/dobrze mu z oczu patrzy er scheint ein schlechter/guter Mensch zu seinpożerać kogoś/coś oczami jdn/etw mit den Augen verschlingen ( fam)przejrzał na oczy ihm gingen die Augen aufprzymknąć na coś oczy ein Auge auf etw +akk zudrücken ( fam)puścić do kogoś [perskie] \oko jdm [kokett] zuzwinkernrobić do kogoś słodkie oczy jdm [schöne] Augen machen ( fam)rzucić okiem einen Blick werfenjak okiem sięgnąć soweit das Auge reicht, weit und breitnie spuszczać kogoś/czegoś z oka jdn/etw nicht aus den Augen lassenwpaść komuś w \oko auf jdn ein Auge werfen ( fam)zejdź mi z oczu! geh mir aus den Augen!zrobiło mi się ciemno przed oczami es wurde mir schwarz vor den Augenna czyichś oczach vor [ lub unter] jds Augenna \oko nach Augenmaßpod czyimś okiem unter jds Aufsicht [ lub Obhut]w oczach zusehends\oko w \oko Auge in Auge, von Angesicht zu Angesicht3) pawie \oko Pfauenauge nt
См. также в других словарях:
narząd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. narządądzie {{/stl 8}}{{stl 7}} część organizmu żywego o określonej budowie i określonych funkcjach; organ : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narządy słuchu, mowy, wzroku. Narządy wewnętrzne. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
wzrokowy — 1. «dotyczący narządu wzroku, oka, znajdujący się w oku» Nerw wzrokowy. Zaburzenia wzrokowe. 2. «odbierany, spostrzegany za pomocą wzroku; wizualny» Wrażenia wzrokowe. Halucynacje wzrokowe. Wzrokowa ocena odległości. ∆ psych. Pamięć wzrokowa… … Słownik języka polskiego
oko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. oczy, D. oczu, N. oczami || oczyma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd wzroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebieskie, zielone, piwne, brązowe oczy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzrok — m III, D. u, N. wzrokkiem, blm 1. «zmysł, którego narządem są oczy, zdolność widzenia, czyli reagowania na takie cechy przedmiotów, jak barwy, kształty, relacje przestrzenne» Dobry, bystry, doskonały, nadzwyczajny, silny, słaby wzrok. Zasięg… … Słownik języka polskiego
soczewka — ż III, CMs. soczewkawce; lm D. soczewkawek 1. «bryła z przezroczystego materiału (zwykle ze szkła) ograniczona przynajmniej z jednej strony powierzchnią sferyczną lub cylindryczną (wklęsłą albo wypukłą); służy do skupiania lub rozpraszania… … Słownik języka polskiego
